Voor het eerst gepubliceerd in 1814 en uitgebreid in 1821 - lang voor het tijdperk van kleurenfotografie of -druk - probeerde Syme's editie van Werner's Nomenclature of Colors een universeel kleurreferentiesysteem op te zetten om soorten uit de natuurlijke wereld te identificeren, classificeren en vertegenwoordigen. Werner's set van 54 kleurstandaarden werd verbeterd door Patrick Syme met de toevoeging van kleurstalen en verdere referenties uit de natuur, waardoor het totale aantal geclassificeerde tinten op 110 kwam. De resulterende bron bleek van onschatbare waarde, niet alleen voor kunstenaars, maar ook voor zoölogen, botanici, mineralogen en anatomen. In Nature's Palette is deze technicolor-trove voor het eerst verbeterd met de toevoeging van illustraties van de dieren, groenten en mineralen waarnaar Werner naast elk kleurstaal verwijst en vergezeld gaat van deskundige tekst waarin het gebruik en de ontwikkeling van kleurstandaarden met betrekking tot zoölogie wordt uitgelegd , botanie, mineralogie en anatomie. Deze volledig gerealiseerde kleurencatalogus bevat elegante eigentijdse illustraties van elk dier, plant of mineraal dat Syme aanhaalde. Lezers kunnen zelf Tile Red zien in de borst van de Cock Goudvink, Shrubby Pimpernel en Porcelain Jasper; of bewonder de Berlin Blue die Syme identificeerde op de vleugelveren van een Vlaamse gaai, in de Hepatica-bloem en in Blue Sapphire. Displays van hedendaagse verzamelkasten van vogels, vlinders, eieren, bloemen en mineralen worden met tussenpozen door het compendium afgewisseld, met individuele exemplaren in kleur afgestemd op kleurstalen. Nog steeds een geliefde referentie onder kunstenaars, natuuronderzoekers en iedereen die tegenwoordig gefascineerd is door kleur, vindt Werner's Nomenclature of Colors zijn volledigste uitdrukking in dit prachtige en uitgebreide kleurreferentiesysteem.
